WPROWADZENIE:
„Życie ludzkie to droga krzyżowa i ciemna, ten, co na nią chętnie wstępuje przy boku Zbawiciela naszego najukochańszego, cierni i ciężarów nie czuje, bo miłość wszystko łagodzi i osładza, a obecność Jezusa krzepi najwięcej” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 1 – OSĄD
„Ta droga jest najpewniejsza, jedyna, która prowadzi duszę prosto do celu, pomimo że na niej nie brakuje krzyżów i krzyżyków fabrykowanych przeważnie przez miłość własną, która najwięcej staje w poprzek woli Bożej.” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 2 – KRZYŻ
„Nie trap się, (...) przeciwnościami, ale staraj się z nich korzystać i uświęcić się przez nie, nie próbuj zrzucić krzyża, który ci sam Pan Jezus kładzie na ramiona, tylko mów wdzięcznym sercem, a nie samymi tylko ustami: Deo gratias.” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 3 – I UPADEK
„Niech zawsze towarzyszy krzyż osobisty dla mojego ciała, serca albo duszy, a szczególnie dla mojej pychy, zmysłowości i miłości własnej.” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 4 - MATKA
„Serce Matki Najboleśniejszej, wyjednaj mi łaskę, abym się nie tylko nie uchylała od krzyżów i mieczów, którymi się spodoba Panu Jezusowi przeszyć grzeszną duszę moją, ale żebym je kochała.” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 5 – CYRENEJCZYK
„Jeżeli mamy wspólnie pracować i krzyż dźwigać, i pomagać wzajemnie we wszystkich uciskach i utrapieniach, to musimy miłować się wzajemnie, (...), bo bez miłości tej czystej i bezinteresownej nie podobna krzyża swego dźwigać, a tym bardziej jeszcze komuś dopomóc, cyrenejczykiem być „ (Aniela Róża Godecka)
STACJA 6 – WERONIKA
„Zrozumiałam, że mam sama starać się o pokorę ducha i w pokorze zwracać oczy ciągle na Pana Jezusa i szukać u Niego światła i sił do pracy, a przede wszystkim tak kochać Jego wolę świętą i szukać jej we wszystkim, a tak łamać swoją wolę i swoją naturę, i swoje upodobania, żeby Bóg mógł ze mną robić, co mu się podoba” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 7 -II UPADEK
„Chcę być niezrozumiana, tak jak dotąd, i chcę dźwigać ten krzyż cierpliwie i z poddaniem się woli Bożej do końca życia, bez zniechęcenia, bez posądzania o przewrotność, kroczyć prosto tą drogą, którą mi wskazał Pan Bóg od początku i pilnować tylko tego, aby z sumieniem własnym być zawsze w zgodzie; być wszystkim dla wszystkich, nie wymagając niczego dla siebie” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 8 -NIEWIASTY
”Pan nasz najdroższy nie będzie liczył tego, ile kilometrów przeszłyśmy, ale spojrzy na nogi nasze poranione cierniami i kamieniami, które nam w dobroci swojej dla wypróbowania naszej wierności i miłości na drodze naszej położył” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 9 – III UPADEK
„Nas wszystko powinno podnosić do Boga, nawet krzyże i niepowodzenia, i pokusy, i upadki, i niedołęstwo nasze, jednym słowem – wszystko.” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 10 – OBNAŻENIE
„Widzę dobrze, że w chwili śmierci niczego tak żałować nie będę jak chwil zmarnowanych na próżno i tych rzeczy, którymi sobie niepotrzebnie serce zaprzątam, więc błagam Boga, żeby mi dał łaskę lepszego użycia czasu i żeby mnie ogołocił ze wszystkiego, co nie jest Bogiem” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 11 – PRZYBICIE
„Panie, daj, abym była z Tobą ukrzyżowana i niczego nie pragnęła, jak tylko cierpieć wzgardę i poniżenie dla miłości Twojej.” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 12 – SMIERĆ
„Trzeba zapomnieć o sobie pod każdym względem i szukać tylko Boga, i to na krzyżu”
(Aniela Róża Godecka)
STACJA 13 – ZDJĘCIE Z KRZYŻA
„Bez krzyża nie ma drogi do nieba, a im więcej ich Pan Jezus daje, tym więcej czuje się Jego bliskość.” (Aniela Róża Godecka)
STACJA 14 – GRÓB
„Wybiel i oczyść serce moje od wszelkiej zmazy grzechu, abym Cię jakoby w czyste prześcieradło owinęła w sumienie niepokalane; i jako po śmierci Twojej chciałeś być pochowany w grobie nowym, tak i mnie daj serce nowe i ducha nowego, bym mogła każdego dnia z zapałem pobożności przyjmować Cię w Sakramencie Miłości.” (Aniela Róża Godecka)