Choć minął już tydzień od kongresu, to nadal są we mnie żywe wspomnienia z wydarzeń tamtych dni. To był dla mnie dobry, ważny czas. Doświadczyłam wspólnoty sióstr i braci, a było nas ok. 900 osób. Wspólnota jest miejscem, gdzie rodzi się wiara. I ja właśnie wróciłam z Krakowa umocniona w wierze. Wierzę, że życie konsekrowane jest od Boga, że jest dziś światu potrzebne, że mamy do spełnienia konkretną misję.
Jedna z pań zaproszona na kongres wypowiedziała to wprost, że ludzie potrzebują nas - osób konsekrowanych i naszego życia wewnętrznego. Chcą oni czerpać z naszej duchowości. Naszym zadaniem jest zatem trwać stale w łączności z Panem Jezusem, by potem móc dawać Go ludziom. W spotkaniu młodych brały udział siostry i bracia z 92 różnych zgromadzeń, zakonów i instytutów. Niesamowite bogactwo charyzmatów. I my siostry honoratki wśród tych setek sióstr i braci habitowych. Piękna jest ta nasza różnorodność. Każde zgromadzenie jest cenne w Kościele. Każda osoba konsekrowana może stawać się ogromnym darem dla pojedyńczych ludzi, których spotyka na swojej drodze, jak również dla całego Kościoła poprzez swoją głęboką więź z Jezusem, przez życie radami ewangelicznymi.

s. Blanka

Galeria